20 Temmuz 1974 .
Bugün gibi hatırlıyorum çocukluğumun ilk
savaş günlerini.
Aydın’ın Söke ilçesi ve bir karartma gecesi
yaşanan .
Hoparlörde bir ses ” sığınaklara ! “
İnsanlar bulabildiği araçlara yatak döşek yüklüyor.
Bir telaş var , belli bes belli çocuk aklımla çözemiyorum.
Öteyandan sokakta,evin kapı önünde oturmaktayız ve tam karşıda kahvehane ve televizyon açık .
Ekranda görüntüler .
Diyorki sunucu ” Kahraman Türk paraşütçüleri adaya indi “
Bir alkış kopuyor aniden , bir heyecan .
Mehmetçik yağmur gibi yağıyor …
Çocuk yüreğimle seviniyorum ben de .
Annem göçü bilir Bosna’dan .
” Bir yere gitmem der toprağımdan .”
Kararlı …
Giden gidiyor , kalan konu komşu,o Rum ninenin evi önünde korkusuzca oturuyoruz .
Sirenler , karartmalar ,koşuşturanlar…
Söke yakındır sahile , Yunan gelecek diyorlar.
Babam ” gelirlerse gelsinler , biz buradayız ” diye iki laf ediyor ,hatırlıyorum …
Mehmetçik ve babam o gece gözümde en büyük kahraman.
Sabahı buluyoruz kapı eşiğinde.
Gün ağırıyor,haberler sıcak .
Kıbrıs Türk’tür Türk kalacak diyor televizyon ,daha da heyecanlanıyoruz .
Hatırlıyorum , mendilden paraşüt yapıp oyunlar icad ediyoruz çocuk aklımızla ve kahraman Mehmetçik oluyoruz arkadaşlarla …
Yıl 2017 …
Kıbrıs , o uğruna şehitler verdiğimiz vatan toprağı , o kanla yazılan yazgı ,şimdilerde anavatanda olduğu gibi bir oldu bittiyle gözden çıkarılma çabasında.
Anavatan ve yavruvatan zor günlerde siyaset feleğinin çarkında.
İşte o geceyi hatırlıyorum bu resme bakınca .
Hani o paraşütçü asker ağbilerin destansı görüntülerini.
Kıbrıs vatandır ,Kıbrıs tehlikededir diyen kahramanca haykırışlarını televizyonda büyük amcaların.
Karaoğlan’mış adı.
Bir de hoca.
Mehmetçik’in bir Anadolu kartalı gibi Beşparmak’a süzülüşlerini izliyoruz.
Bugün ,
Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 43.yıldönümünü kutluyoruz .
Kutluyoruz dediysem,TV lere tek bir haber yok .
Bir ” tek millet ” zihniyeti,cumhuriyetimizi yutma planlarında Kıbrıs’ı da unutmamış olacak ki,medyasıyla,siyaseti ve siyasetçisi ile ver kurtul uğraşında.
Hatırlatırız elbette.
Ölmedik daha .
Yıl 1974 ve Türk siyasetinin içeride ve dışarıda saygın olduğu günler,o günler.
Türk’ün süngüsü parlıyor,dosta ve düşmana .
Ve her zaman o meşhur söz geliyor aklıma :
” …
sevgili kardeşlerim; biz milliyetçiliği; sokak duvarlarına değil,
kıbrısın topraklarına,egenin deniz yataklarına yazmışız !!!
Biz milliyetçiliği batı anadolunun haşhaş tarlasına yazmışız. !!! ” diyor devlet baba.
Yıl 2017.
43 yıl sonra.
Gün de,hesap da dönüyor bizim
oğlanlarda .
” Yes be annem ile yetmez ama evet kardeşliği ” hem anası hem de yavrusunda ince,ince planlarda.
Ayşe’nin hali mi sevgili dostlar ?
Hazırdır bavulları.
Hem ana hem de yavru vatana …
Kıbrıs Türk’tür,Türk kalacak,sonsuza kadar !
Sonsuza !!!
Şehitlerimize ve gazilerimize dua,şehitlerimize ve gazilerimize
minnet ve saygıyla !
Atatürk ile kalın
Selam ile …
Cem AYAZ
Bağımsız Gazete
20.7.2017